رمان طاعون

درباره ی رمان طاعون:

رمان طاعون اثر آلبرکامو نویسنده و فیلسوف معاصر فرانسوی است. داستان درباره ی شهری است که دچار طاعون می شود  و بعد از شیوع این بیماری تمام راه های ارتباطی با آن قطع می شود. درون مایه ی اصلی این رمان برخورد آدم ها و شخصیت های داستان با چنین واقعه ی تلخی است.

شکی نیست کهاین رمان اثری سمبلیک است و اشخاص و واژه ها غالبا استعاری هستند. طاعون شاید هر رنجی است که بشر امروزی را اسیر خود می کند. گاه ما با این رنج ها به تعالی می رسیم و گاه تغییری را به سوی قهقهرا در پیش می گیریم.

بخش هایی از رمان:

• گذشتن هر روز، هر کسی را، به شرط آنکه نمیرد، به پایان این رنج ها نزدیک تر میسازد.
• عادت به نومیدی از خود نومیدی بدتر است.
• آن چه انسان در میان بلایا می آموزد اینست که در درون افراد بشر، ستودنی ها بیشتر از تحقیر کردنی هاست.
• همه ی بدبختی انسان ها از این است که به زبان صریح و روشن حرف نمی زنند.
• به این ترتیب شکنجه ی همه ی زندانی ها و همه ی تبعید شدگان را تحمل می کردند که عبارت است از زندگی با خاطرات بی ارزش.
•  تلگراف به عنوان یگانه وسیله ی ارتباطی در دست ما باقی ماند. موجوداتی که از راه فکر و قلب و چشم به هم مربوط بودند مجبور شدند نشانه های این وابستگی قدیمی را در حروف درشت یک تلگرام ده کلمه ای جستجو کنند و چون فرمول هایی که در تلگراف ها به کار می روند زود تمام می شوند، زندگی های مشترک طولانی یا شور و عشق های دردناک به زودی در مبادله ی پیاپی عبارتی از این قبیل خلاصه شد:”حالم خوب است. به یاد توام. قربانت.