تنبیه بدنی یکی از شیوههای تربیتی برخی از والدین است، والدینی که از عواقب بد این شیوه نادرست تربیتی آگاه نیستند و نمی دانند با چنین رفتاری به کودک چه عوارض جبران ناپذیری در آینده فرزندشان به وجود میآورند.
پدران و مادران قبل از برخورد فیزیکی با کودک، به تاثیرات روحی و روانی آن بیشتر بیندیشند. همیشه راه بهتری برای تربیت کودک وجود دارد.
تنبیه کردن کودک با روشهای نادرست و بدنی، اثرات جبران ناپذیری بر روح و روان کودک میگذارد.
کودک تنبیه شده با واکنش احساسی مقابله به مثل میکند و از فرد تنبیه کننده که اغلب؛ پدر یا مادر است دوری کرده و ممکن است به سایر افراد که شناختی ندارد اعتماد کند.
اگر میخواهید کودکی داشته باشید که از نظر شخصیتی فرد سالمی باشد و در جامعه نیز منزوی و گوشهگیر یا ناموفق نشود، با این مقاله از آرتیکالا همراه شوید.
عوارض غیر قابل جبران در تنبیه بدنی کودکان
در تنبیه کودکان باید توجه داشت که هیچ گاه شخصیت اورا تنبیه نکنیم، و در صورتی که کار ناشایستی انجام داد رفتار کودک را تنبیه کنیم نه بدن کودک بی دفاعی که قدرت دفاع از خود را ندارد.
تنبیه کودک متناسب با رفتار کودک بعد از انجام اشتباهی که انجام داده باید باشد. بهترین تنبیه برای کودک تنبیه رفتاری است. تنبیه بدنی، تهدید و توهین کردن بدترین اثرات را در کودکان دارد و به هیچ عنوان توصیه نمی شود.
بهترین تنبیه برای کودکان خاطی محرومیت است. هنگامی که پدر و مادر کودک خود را از در برابر چیزی که دوست دارد، محروم کنند بهترین تنبی را برای فرزند خود انجام داده اند.
در تنبیه کردن، کودک نباید مورد سوال قرار بگیرد بلکه رفتار ناشایستی که کودک دارد باید تنبیه شود. از تنبیه بدنی و تخریب شخصیت کودک جدا بپرهیزید.
مشکلات روانی-اجتماعی در اثر تنبیه بدنی
آثار تنبیه بدنی میتواند بزرگسالی کودک را نیز دربرگیرد. افسردگی، اضطراب، فحشا و روابط جنسی خارج از چارچوب، اعتیاد، خیانت، فرار از مدرسه و منزل (به دلیل اعمال فشار شدید) تنها بخشی از آثار تنبیه بدنیکودک، در بزرگسالی است. محققان اعلام کردند که تنبیه بدنی در ضریب هوشی کودک نیز اثر بدی میگذارد.
عوارض تنبیه بدنی کودک در بزرگسالی خود را نشان میدهد. چنین کودکانی در آینده فردی پرخاشگر شده و روشهای حل اختلاف را یاد نمیگیرد.
کودک فکر میکند که پرخاشگری راه حل مسائل است و ممکن است فکر کند کتک زدن دیگران کار خوبی است.
اعتماد به نفس کودک با تنبیه بدنی از بین میرود
با تنبیه بدنی کودک یک پیام منفی به ذهن کودک القا شده و موجب از بین رفتن عزت نفس و اعتماد به نفس میشود. حس پوچی و بی ارزشی کودک میکند و توانایی اجام هیچ کاری را نخواهد داشت. یک فرد وابسته بدون قابلیت شکل میگیرد.
با تنبیه فیزیکی کودک احساسات منفی خود را سرکوب میکند
احساساتی نظیر: ناامیدی و خشم؛ که کودک در هنگام تنبیه با آن روبرو میشود کم کم جمع شده و روزی این احساسات سرکوب شده خودش را نشان میدهد. با روشهای صحیح و مناسب به کودک آموش دهید و رفتار مناسب را به او بفهمانید، بدون اینکه احساسات او را جریحهدار کنید.
تنبیه بدنی علاوه بر اینکه به کودک میآموزد که خشونت تنها راه حل مشکلات است، برای کودک استرس و نگرانی ایجاد میکند، مخصوصا برای آن دسته از افرادی که سه بار در هفته یا بیشتر تنبیه میشوند فشار روانی ناشی از استرس میتواند باعث نگرانی و وحشت زدگی همیشگی آنها یا حتی دل آشوبه شود که این نشانه باعث کاهش و افت آی کیو یا هوش کودک خواهد شد.
محروم کردن موقتی و گرفتن برخی امتیازات یکی از روشهای تنبیهی کودکان است، اما برای انجام این روش باید محل اخراج کردن را به دقت انتخاب، دلایل محرومیت را برای کودک بیان، مدت زمان محرومیت را بر حسب سن کودک تعیین کنید، همچنین در صورت مقاومت کودک بر شمار دقایق بیفزایید و کمی عصبانیت به خرج دهید. از یک تایمر استفاده کنید و نگذارید دوره محروم شدن، راهی برای دور ماندن از مسئولیتها باشد.