معرفی کتاب داستان های شاهنامه 6 ( رزانه دختر گندم ) دو زبانه

کتاب داستان های شاهنامه 6 ( رزانه دختر گندم ) دو زبانه می باشد . این کتاب دارای جلد سخت و برگه های روغنی با کیفیت می باشد .کتاب داستان های شاهنامه دارای تصاویر بزرگ و زیبا می باشد . در یک صفحه از این کتاب داستان به زبان فارسی ودر صفحه دیگر به انگلیسی نگاشته شده است .

• بازآفرین: محمد رضا یوسفی
• تصویرگر: حسن عامه کن
• انتشارات : خانه ادبیات

قسمتی از داستان دختر گندم رزانه

پیدا کردن گندم و جو کار بسیار سختی بود ، از شکار شیر و ببر و پلنگ هم سخت تر بود.این را پیرانه،زن قد بلند و سپید موی بهتر از همه میدانست.او هر روز دختر هارا به دنبال خودش را می انداخت و در دامن کوهستان و دشت های دور و نزدیک،آن هارا به شکار گندم میبرد.پیرانه به پیدا کردن جو و گندم و شکار میگفت.او با عمر دور و درازی که داشت،میدانست گندم و جو کجا می رویند،اما هرچه روزگار میگذشت گندم و جوها کم و کمتر میشدند.

Finding wheat and barley was very difficult.it was more difficult than hunting lions, tigers or leopards. Piraneh, the tall lady with white hair knew it better than anyone else. Every day she took the girls to the foot of the mountain and near and distant plains to hunt wheat.

Piraneh thought that finding wheat and Barley was a sort of hunting. Thanks to her old age, she knew where wheat and barley grew.  But as the years passed, less and less wheat barley grew.

پیرانه به دخترها گفت:«باید از هوشنگ شاه بخواهیم به سپیدا پرنده سپیدش بگوید تا از اهورا مزدا بخواهد گندم و جو را در زمین های ما برویاند.دیگر گندم برای خودمان و جو برای یز و گوسفتدها نیست!سپیداف نشان فره ی ایزدی هوشنگ شاه است و از طرف اهورا مزدا پیش او آمده و همیشه مارا یاری  میکند.»

رزانه دختری که چشمانی سیاه و چهره ای سفید داشت از پیرانه پرسید:«گندم و جو از کجا میرویند؟»

پیرانه کمی فکر کرد و گفت:«اهورامزدا ، دانه  ها را از آسمان به زمین میفرستد.آن خا میرویند و ما همه را میچینیم و به خانه میبریم.»

رزانه به اهورا مزدا،آسمان و گندم هایی که از آنجا به زمین میآمدند فکر کرد.دخترها،گندم ها و جوهایی را که چیده بودند با بند بستند،آنهارا پشتشان انداختند و دنبال پیرانه را افتادند.رزانه،خوشه گندمی را از بارش کند،آن را کف دستش فشار داد؛کاه آن را باد برد و دانه های طلایی گندم بیرون آمدند.

Piraneh said to the girls, “we must ask king hooshang to the tall sepida, his white bird, to ask ahuramazda to grow wheat and barley in our farms. There is no more wheat and barley for the goats and sheep. sepida is the symbol of the divine glory and power with king hooshang.

She has come to the king from ahuramazda and she always helps us.”

Razzaneh, a girls who had black eyes and a white face, asked piraneh, “where is wheat and barley coming from?”

Piraneh thought for a moment and said, “ahuramazda sends the seeds to the earth from heaven. They grow on earth. Then we harvest them and carry them to our homes.”

Razzaneh was thinking about ahuramazda, heaven and the wheat and barley which fell on the earth from heaven.The girls who had reaped the wheat and barley fastened them with threads. They put them on pressed it in the palm of her hand. The wind blew way the straw and the goloden grins of wheat appeared in her palm.

دخترها دنبال پیرانه میرفتند.رزانه جا ماند.فکر های عجیب غریبی در سرش بود.به طرف زمینی با خاکی تیره رفت.

The girls were walking behind piraneh. Razzaneh was left behind. She had strange thoughts in her head. She walked towards a soft plot of land with dark earth.

خوشه های گندم را کف دستش فشار داد.باز کاه را باد برد و رزانه دانه های گندم را روی زمین پاشید و با خودش گفت:«اهورامزدا دانههای را از آسمان به زمین میفرستد!»

She pressed the clusters of wheat in the palms of her hand. Again the wind blew away the straw. Razzaneh sprayed the seeds of wheat on the ground. She said to herself, “ahuramazda is sending the wheat seeds to earth from heaven!”

 

برای مطالعه بقیه داستان میتوانید کتاب را تهیه کنید…

کانال تلگرامی فروشگاه اینترنتی آرتی کالا :

@artikala